Het zal je niet ontgaan zijn, maar de Omgevingswet & Wet kwaliteitsborging voor het bouwen en een andere financiering systematiek voor Milieubelastende activiteiten zitten er aan te komen. Het zijn complexe vraagstukken. Er komen zoveel elementen, factoren en actoren bij kijken, dat je het vraagstuk nooit volledig kunt doorgronden. Het is een vraagstuk die geen eenduidige oplossing kent, echter desondanks om keuzes en besluiten vraagt om het enigszins te kunnen beheersen. Daarbij hoef je niet op een collectief applaus te rekenen!
Lees de laatste berichtgeving “Omgevingswet valt miljard duurder uit” in het Binnenlands Bestuur hierover. Oorzaken van het oplopende bedrag zijn o.a inflatie, eerder uitstel, kosten van uitvoeringsorganisaties als omgevingsdiensten en de transitiekosten na inwerkingtreding van de Omgevingswet. Kortom het zal gemeenten, provincies en waterschappen nog meer tijd kosten om de investeringen van de Omgevingswet terug te verdienen. Volgens onderzoekers varieert de inverdientijd voor gemeenten tussen de 19-35 jaar.
Dit zijn enigszins ontmoedigende berichten, waar je als bestuurders toch onzeker van kunt worden, lijkt mij.
Hoe ga je hiermee om?
Omgaan met complexiteit start met het accepteren van deze ongemakkelijke waarheid en dat is een eerste stap. Veel in ons leven is niet volledig te voorspellen, te beheersen en te controleren.
Hoe dichter we bij de implementatiedatum komen, hoe meer reflexen ik observeer van mensen in mijn werkomgeving die in de zogenaamde “controlekramp” schieten. Vragen komen naar boven. Doen we het wel goed? Hebben we de juiste uitgangspunten te pakken? Hoe doen de buurgemeenten het? Logische vragen. We zijn met zijn allen op zoek naar een houvast in een veranderende onzekere omgeving.
Mijn advies en ik weet het klinkt simpel, Neem “kleine” stapjes vooruit en hou vertrouwen in het proces wat je met elkaar ingaat en doorloopt EN vergeet vooral niet waarom we deze transformatie in gang zetten.
Het huidige omgevingsrecht is niet meer van deze tijd. Het is verbrokkeld en verdeeld over een groot aantal verschillende wetten en regels. In 1810 werd de eerste wet gericht op de leefomgeving van kracht. Nu ruim 200 jaar later tellen we in Nederland zo’n 40 wetten, 120 algemene maatregelen van bestuur (AMvB’s) en een paar honderd ministeriële regelingen op het gebied van de leefomgeving. Het probleem is dat elke wet zich richt op een deelbelang en haar eigen systematiek en terminologie kent. Waardoor de ene wet de andere soms tegenspreekt. Hierdoor vertraagt en frustreert het huidige omgevingsrecht nieuwe ontwikkelingen.
Daarom is er nu de Omgevingswet: één wet die alle wetten op het gebied van de leefomgeving vereenvoudigt, moderniseert en bundelt. Achter de vele wolken schijnt de zon.
Een stelsel wat we in 200 jaar hebben opgebouwd, kan niet vandaag op morgen ineens veranderen. Dit kost tijd, middelen, geld, kennis, inzicht en de wil om te veranderen.
Vanuit mij rol als procesbegeleider Financiële gevolgen omgevingswet ben ik blij dat ik een bijdrage kan leveren aan dit veranderingsproces. Na een gedegen doorlopen integraal (besluitvormings) proces, ligt er zowel bij gemeente Súdwest Fryslân als bij gemeente Smallingerland een vastgestelde conceptcollegebesluit “Uitgangspunten Financiële gevolgen Omgevingswet en Wkb” klaar. De grondslag voor de nieuwe legesverordening 2024 en de financiële ´claim” die opgenomen moet worden in de begroting 2024.
Het zijn uitgangspunten waarbij we het maatschappelijk-, bedrijfsvoerings- en begrotingseffect van de beïnvloedbare factoren samen gewikt en gewogen hebben.
Het resultaat is inzicht in wat de initiatiefnemer betaalt voor de afgenomen dienst/product en/of wat ten laste komt van “de Mienskip”
Volgende week volgt als eerste de Raad van gemeente Smallingerland het Debat & Besluit hierover. De volgende stap in een besluitvormingsproces in een complexe omgeving, waarbij ik hoop dat we als team iets van de onzekerheid, wat deze transformatieproces met zich meebrengt, hebben kunnen wegnemen.
Op naar een mooi en vruchtbaar integraal Debat & Besluit!